De afgelopen jaren heb ik veel bier geproefd, heb ik meer kennis over bier en brouwen gekregen en vraag ik me steeds meer dingen af. Omdat ik bier drink voor de smaaksensaties heb ik een aantal vooroordelen ontwikkeld. Eén daarvan is dat bier uit blank glas van mindere kwaliteit is, en zeker minder lekker. Naast het schrijven van het stuk in Brouw! Magazine #8 ben ik de bieren uit blank glas gaan proeven met mensen die wel eens een keer een speciaal bier drinken, maar geen snob zijn zoals ik.
Belangrijk om hierbij te weten is dat niet elk bier in blank glas hetzelfde biertype heeft, dus er gaan appels en peren met elkaar vergeleken worden. Of in dit geval mexican lagers met een witbier, een blond bier en een golden ale. Dat op zich is al raar. Grupo Modelo heeft hun Corona in een blanke fles op de markt gebracht: een doordrinkbaar bier met mais, bedoeld als dorstlesser onder de warme Mexicaanse zon. Dat zal de eerste associatie zijn van de bierdrinker bij bier in een blanke fles.
IJken: Corona
Voor de goede orde zijn we begonnen met die Corona, dat is toch het bier waartegen we de anderen ijken. Het bier waar de bierdrinker aan denkt als ie een bier uit transparant glas opentrekt. Het bier wat de verwachtingen bepaalt. Het panel vond het bier vlak ruiken, vond het een pilsgeur hebben. Die pilsgeur vertaal ik vaak als moutigheid, een granige geur, maar ik kreeg ook wat cannabis in de neus. Voor de smaak gaf het panel woorden als bubbelig, een slurpbiertje, vlak en fris. Ook zei iemand dat er in de nasmaak een lichte deegsmaak zat. Ik vond de Corona zoetig, met aardig wat moutbitters en het mondgevoel had inderdaad veel CO2. De mooiste opmerking hier was wel: “Ik drink net zo lief een pilsje.”
Troost Cerveza
Omdat Troost ook een Mexican lager als bierstijl heeft, en het etiket dezelfde kleurstelling als de Corona, proefden we die als tweede. Dat was interessant. De geur van de Cerveza is namelijk fruitig. Het panel rook tropisch fruit: mango en papaya. Dat maakte het voor hen een fris zomerbier in geur. Ik vond het meer een citrusgeur hebben, en wat moutigs. De smaak viel na de geur tegen: het panel proefde niks fruitigs, maar meer wat kruidigs: anijs, droppig. Ook omdat de eerste slok wat zoutig was misschien. Dat zout bleef bij mij erg hangen, tot de laatste slok. Dat gaf een drogend mondgevoel. De citrusgeur vertaalde zich bij mij in de smaak naar een citrusbitter. Daarnaast vond ik het ook proeven naar biscuit in de nasmaak.
‘t IJ Biri
Ook de Biri is een Mexican Lager, en ook hier leek het niet op het origineel. Gelukkig maar, want waarom zou je een bier willen namaken… Het panel rook mais, alsof je een blikje zoete mais opentrekt, maar ook wat rokerigs. Ik bleef hangen op de mais, zoete mais. Een bak vol. Ook in de smaak kwam de mais terug bij het panel. Daarnaast kwam de CO2 duidelijk naar voren in het mondgevoel, én proefde iemand een bedorven smaak; kots. Dat proefde ik dan gelukkig niet, wel veel mais, en een bittere nasmaak.
Gebrouwen door Vrouwen Zonnig Zeewit
De Zonnig Zeewit van Gebrouwen door Vrouwen is het derde bier van een Nederlandse brouwerij wat in blank glas uitkwam, vandaar dat dat de volgende in de reeks was. Het panel vond het bierig ruiken, en daarmee werd bedoeld dat het naar een tripel rook, naar korianderzaad. Voor mij had het meer een granige, pilsige geur met wat vegetaals. Qua smaak zaten het panel en ik dichter bij elkaar. Het panel proefde een citrusbitter en sinaasappel. De proevers vonden het bier licht ziltig en licht umami. Ik vond het bier een wrange bitter hebben, inderdaad ziltig, en ook drogend en het had een zoete sinaasappelsmaak op het eind.
Dampegheest Zomerskarrel
Het eerste bier in blank glas dat afgelopen zomer verscheen was de Zomerskarrel van Dampegheest, dit Blond bier was al eens eerder gebrouwen, maar toen in donker glas afgevuld. Het panel rook paardenbloem, en ‘de zoete kant van ammoniakkig’. Voor mij rook het gistig en naar stro. In de smaak gaf het panel aan dat de smaak overal gelijk was, en niet lekker; het bier proefde ziltig en wrang. Ik vond het vooral wrang bitter, een smaak die alles overheerste. Hier was nog een extra reden om dit bier niet in blank glas af te vullen: er zat gist in de fles voor de nagisting. Bij het uitschenken bleef dus een laagje gist over. Of zoals in het panel werd gezegd: alsof er rottende groente in de fles heeft gezeten.
Breugem Ay AY Caramba!
De Ay Ay Caramba! van Breugem is, zoals de naam al doet vermoeden, een Mexican lager. In de geur is dat al duidelijk: het eerste wat het panel en ik ruiken is mais. Voor mij blijft het daarbij, het panel vind t het bier ook grondig ruiken en naar honing. Van die geuren blijft in de smaak alleen de mais over. Het panel proeft ook wat licht zurigs en vindt het een dun bier. De mais en het dunne mondgevoel heb ik ook, maar ik proef ook bitter.
Lowlander Islander Summer Ale
Het laatste bier is een golden ale, of zoals Lowlander het noemt: de Islander Summer Ale. De eerste geur die bij het panel, en bij mij, binnenkomt is mais. Daarna ruikt het panel een bloemige geur, zoete roos. Bij mij overheerst een citrusgeur: mandarijn, en ik ruik ook wat parfummigs, wat ik aan de dragonfruit toeschrijf. In smaak komt de mais weer terug, en het panel proeft wat zoets, wat zurigs, limoen. Ik blijf bij de zoete mandarijn, ook in smaak. En ook ik proef mais.
Conclusie
Wat vonden we er nu van? Om met het laatste bier te beginnen. Daar zit dus geen mais in. Hoe kunnen we dat dan ruiken? Eén verklaring is dat we het verwachten. Het panel hoort de bierstijlen pas op het eind van de proeverij, maar ik weet wat ik inschenk. Ik weet dat er geen mais in de Islander zit, en toch ruik ik het. Kan het blanke glas die verwachting scheppen? Het zou een reden zijn om het niet daarin af te vullen. Een tweede reden om vooral niet voor blank glas te kiezen is nagisting op de fles. Er was maar één brouwerij die dat heeft gedaan. Het was niet aantrekkelijk.
Maar, maakte het blanke glas uit in de smaakbeleving? We hebben er niet bewust op gelet. Er is geroken en geproefd om elk bier te beoordelen. Een aantal bieren hebben we niet opgedronken, één kreeg het predikaat ‘niet lekker’, en de meesten werden opgeslobberd. Als er een bier staat wat de dorst moet lessen en dat is wat het doet, is het voor het panel prima.
Qua dunheid van het mondgevoel wat werd geproefd bij de Breugem, is het wijs te zeggen dat dat bier maar 3% is. Daarentegen is de Lowlander maar 3,8%, en die proeft niet dun.