Vorige week viel er bom in het Nederlandse bierlandschap. Swinkels kwam met het bericht dat ze Uiltje hebben overgenomen. Daar is inmiddels veel over geschreven en gesproken. Door de bierliefhebbers die alleen maar ‘craft’ willen drinken en dus Uiltje nu niet meer blieven. Door de liefhebbers die erin geloven dat Swinkels Uiltje hiermee zelfstandig hun mooie bieren laat brouwen. Door Robbert Uyleman zelf die op verschillende plekken heeft uitgelegd waarom deze stap is gezet. En nu door mij, als voormalig particuliere investeerder in Uiltje Brewing Company.
Laat ik gelijk duidelijk zijn, ik zit in het kamp wat gelooft in de win-win situatie die met deze overname is ontstaan. Wat mij betreft is er geen wantrouwen nodig, is dit geen sell-out, maar is dit een injectie die nodig is om de kwaliteit en creativiteit te waarborgen. (En persoonlijk ben ik blij dat Robbert allereerst denkt aan zijn gezondheid en zijn familie. Dan heb je je prioriteiten op een rijtje, vind ik.)
Liefde voor bier
De belangrijkste reden voor mij om in de overname te geloven, is dat ik naast het zakelijke aspect ook de passie voor bier zie bij Swinkels. Als ik Peer Swinkels hoor praten over hun gisthuishouding, dat ze alle typen bier kunnen brouwen die ze maar willen, dan gaat het niet alleen over geld. Dan gaat het over smaak, en liefde voor bier. Dus is het logisch dat ze een brouwerij in hun gelederen willen die voor smaakvolle IPA’s gaat, en liefde voor bier laat zien. Ook goed dus dat ze het team behouden wat dat levert.
Ik zie bij Swinkels hetzelfde geloof in Uiltje wat ik ook had toen ik besloot te investeren een paar jaar terug. Hier staat een brouwerij die gave bieren maakt; met name toffe IPA’s. Een merk met creatieve en grappige visualisaties, mede doordat Gerben Valkema dat uitermate knap uittekent. Een brouwerij die toffe evenementen als Oktoberfest tussen de biertanks houdt. Een brouwerij die een cold chain voor hun verse IPA’s neerzet. Ik snap dat je daarmee in zee wilt gaan en ze wilt helpen hun verdere dromen waar te maken.
Help mee en laat los
Nu zijn er natuurlijk verschillende manieren om te investeren, en mijn aandeel was klein. Ik heb geld geïnvesteerd met een belofte van terugbetaling met rente, korting bij de bar en jaarlijkse investeerdersborrels. Duidelijk quid pro quo. Ik had geen enkele zeggenschap over het reilen en zeilen van de brouwerij. Daar heb ik ook geen verstand van. Dat is nu natuurlijk wel anders, Swinkels heeft de hele toko overgenomen. Swinkels is gewoon de baas. Gelukkig hebben ze ervaring in hoe je een brouwerij bestiert. Hopelijk weten ze ook wanneer je op afstand moet blijven.
Zolang de werknemers van Uiltje Brewing Company los mogen blijven gaan op de ideeën die ze hebben voor hun bieren, gaat het goedkomen. Dan blijven er kerstbomen in biertanks gepropt worden. Dan blijven we genieten van elke twee weken kneiterverse IPA’s. En hopelijk komt er weer een mooie barrel room om mooie dikke stouts op te laten lageren waarbij Johnny Cash de bieren rustig toezingt. Dus, papa Swinkels, gefeliciteerd met je nieuwste aanwinst, en laat je uilskuiken lekker rebelleren.
